Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką;
nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło.
(Iz 9, 1).
Światło Miłości rozświetla wszelki mrok naszych serc i świata dokoła nas, zabiera lęk i daje nadzieję. Przenika, co wielkie i co małe. Wcielone Słowo zamieszkuje naszą rzeczywistość i możemy się radować odkrywaniem Jego obecności.
Niech każdy codzienny drobiazg będzie skarbem, tak jak największym skarbem świata stało się Maleńkie Dziecko, w którego słabości – moc, w ubóstwie – bogactwo, w płaczu – nasza pociecha.
Idźmy w Nowy Rok, tuląc tę Miłość, która do nas zstąpiła i pozwólmy jej działać.